Süsler Arasında… Şiiri - Halil İbrahim A ...

İri tazı koşup durur peşinde,
Gitmedim ya ardı sıra, bana küs!
Cansız manken hayat bulmuş düşünde,
Ayağı süs, bacağı süs, donu süs…

Hiç okumaz, kitapsızlık hüneri,
Ekranlarda öğüt verir pirleri..
Caddeleri sel götürür kirleri!
Edası süs, gadası süs, nazı süs…

Şehvet yükü ağır gelse beline,
Sakın değme, boya çıkar eline..
Bir kurbağa oturmuş da diline,
Lisanı süs, aksanı süs, kali süs…

Takma mıdır saçlar, her gün bir şekil,
Damdan sarkan saçak yüzünde kekil..
İt ite, puşt puşta olmuş da vekil!
Oyunu süs, düğünü süs, günü süs…

Ağlamayı bilmez, gülüşü tuhaf!
Kitap bulamadı bu hale sahaf.
Kim şikayetçidir edilse itlaf?
Yanağı süs, dudağı süs, yüzü süs…

Mart ayını onikiye çıkarmış,
Zevki düşse makineyle takarmış!
Soralım mı, tende gerçek ne varmış?
Tırnağı süs, cırmığı süs, izi süs…

Hayaya, edebe çekmiş sifonu!
İsyan eder gibi sesinin tonu!
Nerde görsen hemen tanırsın onu;
Kimliği süs, kirpiği süs, gözü süs…

Yer kaplar hayatta, mahlukattandır..
İnsan sınıfında en alt kattandır!
İşte hüviyeti, sen de adlandır;
Varlığı süs, sağlığı süs, özü süs…