Suskunun Şiiri Şiiri - Yahya Harbalioğlu

Suskun yalnızlıkta yutkunuyorum
Sessiz ağlamayı senden öğrendim
Gözyaşım akmıyor yakınıyorum
Susuz çağlamayı senden öğrendim

Gidişin buradan ölümden beter
Ağlamaya ömrüm neyime yeter
Yokluğun halimi derbeder eder
Kara bağlamayı senden öğrendim

Ayrılık çölünde kayboldu izler
Hangi yollar bu yarayı temizler
Girdi aramıza engin denizler
Kalbi dağlamayı senden öğrendim

Siyah saç toplandı aydın yüzünle
Böldü yüreğimi suskun sözünle
Çıkardım ömrümden aşkı hüzünle
Derdi sağlamayı senden öğrendim

Neler gelir imiş sağ olan başa
Asla isyan değil bu sözler haşa
Taşlaşmış yüreğin ne yapsam boşa
Kalbi sığlamayı senden öğrendim