Suskunsun Şiiri - Kemal Yavuz

Tutsaklığının en acı günü;
bu aşkın... kızıl alevler açmışsın,
aslı suçsuzluk olan yanılmaları vücut ederek.
Kan kaybı,
Karanlık, sessizlik ve yalnızlık,
Dudakların kıpırtısız, suskunsun...
Virgüllerim suskun kalıyor, devam edemiyorum.
Mısralarda hüsran çığlık çığlık,
Yaşayamayacağımız müşahhas bir aşk…

Bu kabustan canlı çıkamam;
Zinhar tutulduğun en ışıltılı zindana;
Haydi, kus beni!
Toprağın olayım mezarında,
Mezar taşın olayım,
Kefenin olup sarılayım bir zırh gibi
Yamyam orduları karşısında cengaver olayım,
Et yiyici canavarları eze eze yok edeyim, huzurun olayım…
Açalım bütün yaraları,
kanatalım son kez yana yana,
ve kapatalım...
Ya da yırt kefeni, çık, dön, en güzel aşk öyküsü ol,
Yüreklere yazıl şiir şiir…

Ama sonra,
Sonra,
saatler sussun, sen susma.
Ömrümüzce ömür sürsün bu aşk susmamacasına…