fırtınaya yakalanmışken buldum seni
kayıp bir kentin çıkmaz sokağında
suskunluğundan damlayan gözyaşlarında boğuluyorum
yorumsuz bir kitapla
hecesiz cümleler kuruyor
seni anlamaya çalışıyorum
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Ah ah...Bu kadınlara yaranmaz diyen bir kurbağanın notudur bu!:)
Öz anlatımların insanın kaburgalarının arasına kılıcı sokuveriyor.......
Ademe Havva elmayı uzattığında 'soyup da versene' demedi ya..Sonradan çıktı bu birbirini yanış ve eksik tanımalar..
Keşke soyup da uzatsaymış kadıncağız:)))
Evet bazen insan bu duyguya kapılabilir.....kıymetlidir vazgeçilmezdir karşımızdaki 'acaba' der ona daha fazla yaklaşırsam onu kaybedermiyim....bunu göze alamayınca gerçeklerle hayaller arasında gel gitler yaşanır....en doğru çözüm susmak beklemektir....
Ne güzel anlatmışsınız yüreğinize sağlık...
Saygılar.
Bu güzel şiir karşısında ben de SUSUYORUM ve artıyor şiire susuzluğum..Güzel şiir okudukça susatan...:))))
Tebrikler
Mim Kemal Ertuğrul
Çok samimi bir dille yazılmış, duyguları olduğu gibi aktarabilen dizeler.... Tebrik ediyorum. Saygılarımla...
Susmak; bazen konuşmaktan çok üstündür.--sevgiler.
Bu şiir ile ilgili 5 tane yorum bulunmakta