Kime kim ve ne için adanmıştı bu yıllara geri bakılan yaşam…
Belki de unutulan tek olgu vardı yaşamımda aslında göz ardı edilemeyecek mutluluklarım ve havaya sevinçle ad veya isim haykırışımın yanında “ben de mutluluğu hak ettiğim gibi yaşıyorum” diyerek haykırmalarımı inkâr etmem hiç de mümkün değildi…
Birileri biri tarafından bir kurban olarak seçmişti beni… onlarca yıla serilen bu adanmışlık içinde çok az mutluluğa karşılık benden koparılan huzur ve sevmeye dair safhane duygularımın yanında “inanmışlığımdı birine… “
Gerçeği o kadar güzel saklamıştı ki gün gün, ay ay ve yıllara yayılmış bir uygulama taktiği içine “ben seni gerçekten çok sevdim” cümlesi idi beni acıların ortasına serip gömen…
Dünlerden ve bu günlerdeki düşler bir yaşanmışlığa dönünce, azalıp çoğalan sevinçler, kahırlar, pişmanlıklar ve inanmışlıklarla uğraş vermenin imkansızlığı etken olmuştu bu günlerin esen rüzgâr vari düşlerine…
Yarınların özlemini yaşarken, dünlerin baskısı ile geleceğe düş kurmanın yıl yıl azalarak eksildi ve sonuçsuz bir yaşamın girdaplarında savrulmak da
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta