Geceye asılı asırlık ve paslı bir sessizlikte
Saçlarıma kederli evlerin beyaz boyaları dökülüyor.
Tüm felsefesini yitirmiş bu sefil yaşam içinden
Zarfsız kuşlar gönderiyorum size...
Sapanımı kırdıklarından beri vuruluyor tüm şafaklar,
Hesapta,boşaltılmış köylerin küllerinden burçlar yapmak var
Oysa mezar taşlarına kasideler yazıyorum
Uzun ve karanlık.
Suskunluğunuz asırlardır geceye asılı
Ay denize hakimken bir yıldızsız gecede
Ne medsiniz ne cezir.
(Kendimi parçalara bölüp,sonu mutlu biten masallara inanıyorum hala...)
Necla BektaşKayıt Tarihi : 28.2.2016 21:40:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!