ay kaçkını akşamlar tüllenir
tükenirken gövdesi ümidin goncasının
yüreğin kendine hayrı yok
üstümüzde ara mevsimlerin konar göçerliği
azığımdır yarama bastığım son bakışın
bir dal parçası bulmasam gurbet mahpusunda
yaslayacak sırtımı
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim