çöp toplayan çocuklar gibiydik seninle
acımızla sevindik
yıllar var yokluğa değmeyen suskunluklar ışık oldu bize
sana bakmaktan yorulmayan gözlerimle
ve geleceği umutla yoğuran ellerimle sevdim ben seni
kapat gözlerini ve yine sus şimdi
çünkü bana
insanlar lazım suskunluğumun yeteceği.
Kayıt Tarihi : 22.7.2018 13:52:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!