Durmuşum kaldırım kenarında
Gece soğuk
Sokak lambalarıdan acı bir ışık
Bulutlar hüznünü boşaltıyordu
Yavaş yavaş
Annesini kaybeden yavru köpeğin hüznü vardı içlerinde
Yürümeye çalışıyorum
Etraf karanlık
Bakıyorum etrafıma sürekli
Pamuk şeker alan çocuğun sevincinden yaşamak adına
Gök gürlüyor
Etraf sessiz
Kırık dökük duvarlar
Kimsecikler yok
İçimde,hüzün,sevinç,kırgınlık
Hepsinden biraz hiçbirinden büsbütün
Kayıt Tarihi : 2.6.2022 19:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!