duvarlara mahkum kapım
yanmasını bilmeyen kör kandil
benim kişisel tarihimdir
yüzümdeki acı öykü
yıldızlar bile üşür soluğumda
az mı iç çektim
Kara gözlüm bu ayrılık yetişir,
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
Devamını Oku
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
Körlük çözümsüz ve dostum
karanlığın ömrü sabah kadar
Dönüp hep içimize döktüklerimizden örüldüyse duvarlar
Dil çözülmeden bağlamak var
yoksa bizi Boğarlar
Esen kal, şiirlerle kal.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta