Suskunca Uzaklaşıyorsun Şiiri - Haydar Okur

Gündüzlerin evecen koşuşturmasından, gün batışlarına
Gece karalığının, gün ağartısına yenik düştüğü saatlere değin
Seni biriktiriyorum imbik imbik, nakış nakış ve dize dize
Sonra adım adım gelişini, ayak seslerini duyuyorum...
Sessizliğin beni boğmaya durduğu, derin bir yerinde...

Adını okuyorum sayfaların en başında ışıl ışıl...
O an bütün dünya benim oluyor, seviniyorum
Ve dolunay aydınlığında senli bir şölen kuruyorum..

Raksa duruyor ateş böcekleri,
Engin karalıklarda ruhlar dansa duruyor...
Bütün kelebekler aydınlığına koşuyor sen gelirken..
Goncaya durmuş en güzel çiçekler, sana açıyor renk renk
Ellerim uzanıyor sana, tutacakmışı gibi
Sana geliyorum uç uç kanatlarla, sana geliyorum...

Aha şuracıkta, yüreğimin tam başında
Sarmışçasına seni kollarım, sıcaklığını duyuyorum

İpekçe teninin sıcaklığını hissediyorum tenimde..
Dudakların dudaklarıma fısıldıyor sevdanı
Teninin sıcacık kokusunu çekiyorum içime
Vuslat ateşi yakıyor dünyamızı
Biz yanıyoruz...

Bir başka dünyanın kapılarını aralıyor vuslat denilen sihir
Ben sevda akağında suyu kalmamış bir ırmak
Sense en güzel şarkıları imrendiren
Ve çağıl çağıl akışınla, masmavi bir nehir
Kolların sararken bedenimi, ığlım ığlım
Okyanusunda eriyorum

Kendimden uzaklaştığım bir anda yine ayak seslerin
Yine sessiz ve usulca gidişlerin,
Yokediyor hayallerimi, düşlerimi i
Oysa yalnız seni istiyorum...

Sessizce geldiğin gibi
Suskunca uzaklaşıyorsun
Bense kımıltısız,
Bir mezar taşı soğukluğunda kalıyorum,
Bir mezar taşı donukluğunda...

KÖMEN