Yağmurun küskün zerrecikleri unutulmuş bir gölette
Yaşamın eski saflığında kasvetli düşünüş var yürekte
Güz düşünüşleriyle belleğini onarıyor yaşlı bir adam
Suskun masallara kar yağıyor, rüzgâr kendine dargın
Üşümüş gönlümün peteklerinden özlemin damlıyor
Hangi yazgının ruletine gizledin manasız kaprislerini!
Sen dönüyorsun içimde, ne yana dönsem gözlerin
Geçip giden bu ömür cenderesinde, hicrandır ismin
Ötesine geçemediğimiz çağlara mı ışınladın yüreğini!
Aşkın mahreminden sızarak er geç toprağına düşerim.
Umutla renkleri karıştırdım, gecemin gergefinde sen
Güneşin koynunda yorgun bir kadın, buzlarla ovsam
Çıksam doruklarına, çiçekli kırlarda adını haykırsam
Bütün isimsiz mezarlardaki ölüleri şarkılar uyandırsam
Bu hıçkırık coğrafyasında sonsuza dek aşkınla yaşasam
Kayıt Tarihi : 10.11.2012 08:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu güzel şiirinizi
Canı gönülden kutlar
Başarınızın daim olması ve
Daha nice paylaşımlar dileğiyle 10+ saygılarımla
Mükemmel bir anlatım.
Taktir ve tebriklerimle
TÜM YORUMLAR (13)