Suskun Hırçınlık Şiiri - Hüseyin Güneş

saplandığı zaman gerçekler gerçeklere
hırçınlaşıyorum...
arıyorum kırkı, kırk bebekte
hissediyorum annesizliği
verilmemiş emziklerde...

dalıp boşluğa akseder gözlerim
durdurur dünyayı kendi ekseninde
sallantılı düşler başlamadan bitiyor
hiç de ummadığım günün birinde...

saçıldı saçaksız dallar önüme
yırtıldı kirli mendilim
düştü mekânsız kalbim mekânsız ayaklara
ve ruhu sızlayan kadın yetişti sükut'a
sardı suskun dilim kanayan yaramı...