Suskun Harf Şiiri - Yusuf Sarı 2

SUSKUN HARF

Sensiz yaşanmaz bir anlık
Bana her yer zifiri bir karanlık

Ey! Suskunluğunla,
Acılarımı terbiye eden,
Levh-i Mahfuz’da harf harf,
Dudaklarıma yaslanan.

Mim olursun, vav olursun,
Kafiye kafiye düşersin gözlerimden.
Kalu beladan beri,
Harf harf yaslanırsın,
Ruhumun ufuklarına…

Gönül tezgâhlarında,
İlmek ilmek dokunur çilem,
Bir dervişin eteğinden dökülür,
Avuçlarıma Mevlevî duygular…

Ey! Suskun rüzgâr,
Acılarımı terbiyeye yeltenen,
Duygularımı bozan bela,
Sensiz bana her yer Kerbela…

Gönül heybemde gözyaşı,
Bağrımda çürüyen bir tohum,
Maveradan çağır beni,
Artık masiva ikliminde yokum…

Sabrın mükâfatını,
Mahşere saklar Mevlâ,
Artık ölmek,
Sensiz yaşamaktan evla…

Ey! Suskun harf,
Karanlığın ardına gizlenen,
Yeşermenin sevincini kuşan,
Bir ayet müjdesiyle uyan…

Demet demet umut getir,
Semanın eteklerinden…

Dua dua yağ üstüme,
Harf harf dizil dudaklarıma,
Mim gibi vav gibi,
Kafiyeler aksın gözlerinden,
Gözlerime…