Bir masaldı yaşadıklarım,
Ben hep ejderha oldum
..sevilmeyen
Bazen, Cengiz Han oluyorum,
"Dünya yetmez" iken
Küçük bir mezar geniş geliveriyor
Doymak bilmez gözlerimi
Bir avuç toprak doyuruveriyor
Uçsuz, bucaksız yollara düşüyorum
Kervanım, dağlar aşıyor da
Düz yolda kalıveriyor
Kimi zaman,
Uzak yıldızlardan haber veriyor da yarenlerim
Sırtımı yaklaşan hançeri
Öğrenmek nasip olmuyor
Görüp aynada,
En büyük düşmanımı
... yıllar sonra
Tek hamlede başsız bırakıyorum,
Ölürken nefsim,
Sevinemeden ölüyorum bir daha, bir daha
Meze taşıyorum kutlayan düşmanlarıma
Ki acılaşıyor kadehler gözyaşlarımla
Eyvahlarımı biriktirdim,...satamadım
Kuş tüyü yataklar yaptım,...yatamadım
Yalandan gülüşlerim oldu,
Herkes kandı da, kanmadı gönlüm
Ben dertleri başımdan atamadım
Sağıma yattım hep,
Ne olduysa, kalktım solumdan
Deva oldum da düşmanıma bile
Bin ilaç olsa da, duramadım
Dertten, ağrıdan
Beslediğim karınca ısırdı elim
Suskun bülbüle derdim söyledim,
...şakıdı
Ak sakallı dede bıktı benden, kabuslara taşındı
Akan nehirlerde bir yudum nasibim yokmuş
Bulutlarım bile sevmedi gitti,
Ellere yağmur, benim başıma dolu taşıdı
Kayıt Tarihi : 25.6.2015 07:33:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ahmet Ünal ÇAM'ın yaşadıklarından
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!