Bu nasıl bir zaman, bu nasıl bir dert
Tutmuyor kollarım hasta gibiyim.
Bu can senden ayrı bende emânet
Sen yoksun ya canım yasta gibiyim.
Özlemin hükmüyle gözlerim dolar
Gönül sev demekten usanmaz ey yâr.
Leylâ olup gezsem hep diyar diyar
Meçhûle yollanan posta gibiyim.
Hayatla ne küsüm ne de barışık
Devşirdim aklımı karma karışık.
Düştüğüm girdapta görünmez ışık
Rengini kaybetmiş deste gibiyim.
Keremler tutuştu Aslı saçından
Tomurcuk hâr aldı külün içinden.
Dağlar dile geldi turna göçünden
Ben isem çalınmaz beste gibiyim.
Gel artık canımı yakma sevdiğim
El olup uzaktan bakma sevdiğim
Kader defterimden çıkma sevdiğim
Kar, boran içinde siste gibiyim.
Âsûde’yi nefis durmadan kurdu
Bu nasıl sevdâ ki bir beni vurdu
Sırrımı bilenler hep seni sordu
Feryâdı figanda, seste gibiyim...
29/07/2010
Fatma PınarbaşıKayıt Tarihi : 7.8.2010 00:48:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
tam puan
Yazan yüreğin dert görmesin selam ve saygılar
TÜM YORUMLAR (2)