Suskun Adamlar Şehri Şiiri - İsa Yılmaz

suskun adamlar şehri burası
kilit vurulmuş caddelerine
çıkmaz, yazıyor yol tabelalarına
içten içe yaşanıyor burada hayatlar
maskelerin ardında saklanıyor ruhlar
korku filmleri oynuyor karanlık sinamalarda
katilin kim olduğunu kimseler anlamıyor
salonun ışıkları yandığında
sinemanın perdeleri kapanmış oluyor oysa
yine kötüler kazandı sanki
uğursuz falcılar haklı çıktı
kimseye söylememişlerdi
cinleri fısıldamıştı sadece onlara
gaipten nefret taşıyan iblislerin işi değil
iki ayaklı, etten ve kemikten
çirkin yüzlü kimi insanların marifeti bu
hep onlar konuşur ya herkesin yerine
hep onlar yürür ya tahtlara
onlar vardır ya televizyon ekranlarında
binlerce insanın yerine yaşamak
onların yerine düşünmek zor olsa gerek
aslan payını devşirmek bu olsa gerek
soruyor fısıltıyla ürkek gözler
bize ne zaman konuşma sırası gelecek

suskun adamlar şehri burası
yalnızlık kol geziyor sokaklarında
binlerce yürek var oysa ortalarda
sessizce akan ıssız bir nehir gibi
kelimelerden yoksun kaldırımlar
taşlara dökülen binlerce ah var oysa
dudaklara vurulan kilit bir çözülse ah
neler haykıracak insancıklar
biri çıkıp eşitlikten dem vuracak
bizim ekmeğimizi kim çaldı, diyecek biri
biri özgürce üniversitelere girmek isteyecek
biri inancımı yaşamaktan utanmıyorum, diyecek
biri sevdiği kıza şiirler okuyacak
biri kemanın notalarından duygularını dökecek
biri sokak duvarlarına resimler çizecek
biri ne mutlu kürdüm diyene, diye haykıracak
ömründe bir kez olsun kendi milletini haykıracak
biri sömürülmüş ülkelerin topraklarını savuracak
biri benzini döküp kendini yakacak
kilit vurulmuş dudakları taşımaktansa
ecelin bayrağını dikecek küllerinin üzerine

suskun adamlar şehri burası
hapsedilmiş benlikler
civa dökülmüş mezarlara
zorbaların unuttuğu bir şeyler var oysa
birilerini katı yasaklarla hapsedenler
aslında kendilerini ateşten çemberlere alırlar
ve yalnızlaştırırlar kendilerini
zira insanlar, ne kadar aciz olsalar da
zorbaları, yasakçıları
kendini tanrı sanan küstahları sevmezler
sevmediklerinin de peşinden gitmezler
fırtına öncesi sessizliktir onların ki
kıyamet koptu kopacak
hadi çözün kilitleri
konuşsun suskun şehrin adamları...