“SeN soLyanım da büyüdükçe göğüs kafes’im dar gelir oLdu baNa...
"Sol yanımda senin adın büyüdükçe, nefes almak bile zorlaştı."
"Dar gelen göğüs kafesim değil di
Aslın da
Bu gece son kez
Senin sokağında gezdim,
Adımlarım yankılandı taş kaldırımlarında.
Her köşede senin gölgen vardı,
Her köşede senin suskunluğun…
Son kez uğra…
Yüreğinle helalleşelim…
Göz göze gelmesek de…
Kalpten kalbe sesleşelim…
Canım öyle acıyor ki,
Bazen diyorum: keşke nefesim son bulsa.
Ben, yasak olan, imkânsız biriyim;
Yüreğim acı içinde, çaresiz, umutsuz…
Sonra mı?..
Ne geceden günü
Ne de günden geceyi
Çıkartabildim...
Zamanın kıyısında savruldum,
Hani bana bir şiir yaz demiştin ya, can.
Söyle, hangi şairin mısraları,
hangi şiirin satırları,
bir gülüşün eder ki?
Ellerim üşüyor,
Ve içimde ince bir sızı…
Zemheride donmuş bir kalp gibiyim,
Ölüm kalım arası,
Sessiz bir çığlıkta kayboluyorum.
Söylesene adam,
Sol yanına mı ağır geldi sevdam?
Yoksa taşıyamayacağın bir yük mü sandın beni,
Karanlık bir gecede ansızın düşen yıldırım mıydım sana,
Benim suçum mu seni bu kadar sevmek…
Benim suçum mu, gözlerimin her bakışta seni araması,
Yüreğimin senden başkasına kapalı kalması?
Benim suçum mu, geceye daldığımda adını fısıldamam,
Söylesene adam,
tek suçlu ben miyim?
Ben mi fazla inandım,
ben mi düşlerime yenildim,
yoksa sen mi hiç gelmedin
benim kadar içten bir sevdaya?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!