Gülüşünde kaldı ömrüm ve ben seni sensizken sevdim...
Beyaz bir kağıda adınla deil ama seninle başladım
Seni anlatmaya bir başlangıç olsun diye
Gülüşünde saklıydı seni bu denli sevmemin sebebi
Ama hiçbir dimak yetmezdi anlatmaya gülüşünü,sustum!
Gülüşünde saklıydı şarkısız şiirsiz sözsüz sevmelerim
Ama anlatamazdım ki seni,seni benim kadar sevmeyen birisine
O ne anlasın gülüşünün sonsuzluğa şiir olduğunu
Sesinin cennet ezgileriyle gönlü okşadığını,sustum!
Belkide öylesine haykırmalıydım adını dağlara doğru
Sana söyleyemediklerimi aksi anlatırdı belki sesimin
Ama gülüşünde saklıydı ömrüm ve ben seni sensizken sevmiştim
Ve çoktan geç kalmıştım adınla başlayan o son şarkıya,
........................................................söyleyemedim,sustum!
Kayıt Tarihi : 11.10.2007 02:05:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Eğer birine söyliyecek bir sözünüz varsa bekletmeyin sözleri dudaklarınızda çünkü şimdiden sonraki heran geç kalmış olabilirsinz! ! ! !
![Mustafa Kömüşcüoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/10/11/suskun-62.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!