Bir rüyayı gül mevsiminde, Tüketir erken gelen sabah. Susar içimizdeki değirmen. Sesinde ertelenmiş arzular. Göz gördüğüyle yetinir. Susku erken gelen ölümdür. Hangi rüyayı taşır bu sır? Ölüm, rızasız kabuldür. Ey, takvimsiz çalar saat! Sustur, bu yelkovanı sustur. Başımızda döner, durur. Ölüm, belki kurtuluştur.
Tarık ÖzcanKayıt Tarihi : 2.12.2011 22:05:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Tarık Özcan](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/12/02/susku-39.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!