Bazen geceleri, bazen günün herhangi bir saatinde, tek başına yürürken bulabilirsin kendini, kafan karışık, aklın bulanık olur düşünürsün bazen, ne düşüneceğini bilmeden.
Ve seninle aynı anda, senin düşündüğün gibi, seni düşünen aynı duyguları taşıyan biri olur çok farklı bir yerde, aya bakarsın, yıldıza bakarsın, bulutlara bakarsın, ağaçlara, çiçeğe, böceğe bakarsın ve senin gördüğün gibi onunda gördüğünü bilirsin.
Çünkü kalpten hissedince, mesafeler, yollar, denizler, ovalar, dağlar her şey susar, sadece kalp konuşur. Ve yalnızca seni o anlar... İşte o benim dünyam dersin. Gözünden usulca dökülür yaşlar.
Sende susarsın...
Kayıt Tarihi : 12.10.2018 22:35:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Serdar Uzunöner](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/10/12/susarsin-34.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!