neşeyi bilirdim, evlat acısıyla inleyen yüreklerin sesini
gök yere düşerdi, çığlık büyürdü dudaklarda
örselenmiş düşler toplanırdı avluda
kanatları yırtılırdı bıldırcanların
uçma hakları alınırdı canlarından…ağlardım
içim yanardı, susardı dudaklarım
kel tepelerden silah sesleri acıtırdı…ağıt çoğalırdı
beyaz çarşaflara sarılı bedenler…neden konuşmazdı
neden yanına yatanları hıçkırık tutardı…anlamazdım!
anladığımda sokağım daraldı, dilim ağladı
ayaklarım yalnızlığa saptı
kimi yerde can acıdı, beden morardı gül yandı
anladığımda…kalem yazdı
yürek oldu bir sokak kaçkını...!
11/09/2006-00:35
İlknur KöknarKayıt Tarihi : 11.9.2006 20:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!