Susana Aşk Olmaz Şiiri - Reşat Öztoprak

Sustukça kaybedersin,
Konuşana aşk olur.
Sus(a)bilene aşk olmaz.

Ne zaman ki gök "susmaktan" geçer
Ve yağar yağmur toprağa,
O zaman yeşerir toprak.

Ne zaman kaybederse yavru annesini,
Seslenince bulunur
Ama bir bağırış ölüm de olur.

Konuşana aşk olsun,
Sesini oluk oluk göğe yükseltene,
Ki susana hayal kalır sadece.

Ağlayan bebektir acıkan
Ve dokununca annesine,
Sıcaklığını veren.

Göktür yağmur öncesi gürleyen,
Hasret içindeki toprağa,
Müjdesini veren.

Konuş, susma,
Susana aşk olmaz;
Susana yıkımdır gelen.

Dudağını uzatana dudak gelir,
Yüz çevirene ise sessizlik;
Ki susmaktır sessizlik.

Konuşana aşk olsun,
Susana zaten ölüm var,
Nefes yitikliği değildir ölüm,
Ölüm asıl aşksızlıktır sustukça gelen...