bir şey yazmayacaktım aslında
bir şey söylemeyecek
ama gökyüzü şiir gibiydi
şiir gibiydi senin yüzün
biliyorum
küçüktüm
küçüktü avuç içlerim
gözlerim küçüktü
başkaları girmedi
o karanlığa
başka renklere yaşatmadım
korkumu
bir şey yazmayacaktım aslında
bir şey söylemeyecek
zaten yaşamayıp gidiyoruz
şunun şurasında
bir şeylerden kaçıp
başka şeylere saklanıyoruz
herkes sevilmek istiyor
herkes
her yüz
her ten
her koku
bir şey yazmayacaktım aslında
bir şey söylemeyecek
kelimeleri bilmeden yazdığımı
itiraf etmeyecektim
kendimden büyük sözler ettiğimi
büyük olduğumu göstermek için
bir şey yazmayacaktım aslında
bir şey söylemeyecek
ama başımda dönüp duran şu kuşlar
şu hüzünlü ışıklar
şu adımı çağıran deniz
susalım hepimiz .z
Kayıt Tarihi : 1.5.2017 22:25:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Zeynep Karacaa](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/05/01/susalim-15.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!