Susacak Sözüm Yok Aşk Toprağını Öperken

Yitik sözler sarkacında yarım ve içliyim
Ağlayış masalım bundan ibaret
Susacak sözüm yok
Usacak aşkım yok
katlime ferman veren gecenin hecesindeyim
başka gidişlerin alfabesine yazılamam
damlalarım bu kirli mecnunluğumu paklamaz
biliyorum ağlayışım bunadır yar
giderken son kez bakışınla sonsuzlaşan gök ve boşluk
hoşluğuna nemli bulut yapıp dizelerde ağlattılar
İsmini bile bilmediğim gülücüklerin mahremindeyim
ışıtmıyor vebalim
dönme ihtimalinin ihtilalındayım
sol yanım lal, sağ yanım ihmallerin ithalat hatasıyla dolu
İçimde kaybettiğim bekleyişlerin tınısı
intihar etmeyi düşünen düşlerim
mayın döşeli algılarım
Ve bitmeyen sensizlik volkanı hazır vuslata
sensiz olmanın fır dönümü
duada ölümcül kalan gelişler
bir dirheme merhem olan özleyişler
sılasını seren seviler
imkansızlığın sol köşesi üşür
yağan ben, nadaslarda sen
Sırılsıklam olan yalnızlık
Dün gibi, kül gibi, kum gibi, aşk gibi, sen gibiydi her şey
serenadımı duyan gözyaşlarının yaşındayım
Geçiyor günler, beyazlarım aşka benziyor
sana bana getiren melek ölüyor
yaza kalamayan yazgımız tükeniyor
Ve aşkın toprağına yakın mil ediyor beni
Özlemişim dün gibi, kum gibi, ben gibi