Sus Yüreğim Şiiri - Güven Tekin

Bazen, yüreğin sustuğunu,kalem anlatır.
Kalemin sustuğunu,göz yaşları anlatır.
Kalemim yazmıyor,gözlerimi kapatıyor.
Yürek kanar,kakem yazmata korkar.

Kaderimiz,alnımıza yazılmış.
Seçimlerimiz bizi,hayattan koparmış.
İnsan, sessiz gecelerde,alev alev yanarmış.
Dilimde,kaybettiğim hayatın,hayalleri kelmış.

Sil gözünün yaşını,yürü güneşe.
Yürümezsin biliyorum,o zaman emekle.
Vazgeçme bir saniye bile,herkese inat.
Zincirlere vur,umutsuzluğunu,derin kuyulara at.

Genç yaşta, hayallerimi verdim,hastane kapılarında.
Doktor, okudu sonuçlarımı,yüreğimi dağladı.
Kimse yoktu,yanlızdım,şimdi olduğu gibi.
Elimi uzattım,iyice düşene kadar,kimse tutmadı.

Şimdi dünyayı verseniz, önüme bafile.
Düştüm,ama kalktım.
Kimseker yoktu,yanı başımda.
Göz yaşlarım,yıkadı bedenimi.
Hayaller,umutlar yıkıldı bir anda.

Geleceğime,koşmak istesemde olmadı.
Sevmek,sevilmek istedim olmadı.
Çaresiz,dertler sarmış bedenimi.
Ölmeden çürümüş bedenim,liğme liğme olmuş.

Kim sarar,yaralarımı bilmiyorum?
Kim siler, göz yaşlarımı bilmiyorum?
Tutmayan ayaklar,lal olan dilim.
Yinede,tutunmaya çalıştı hayata.

Sessiz çığlıklar,attı her gece,sessiz sessiz.
Sabah ezanını duymadan,girmedi uyku gözüne.
Tadı, tuzu kalmamış,bir hayat kaldı geriye.
Yinede, hamdı sena eyledi,hayatına.

Şükretti,Allah var gam yok dedi.
Sessiz sessiz ağlasada,Allah var dedi.
Eğmedi başını,nağmerde bir gün bile.
Yüreğini sormayın sakın,hala alev alev yangın yeri.