Sahte kurgular içinde dönüp duruyoruz.Bizim için hazırlandılar.Hep hür irademizi aleyhimize kullandılar.İçimizde onlara anlamalar kattık, isimler verdik dilimize dolandılar.
Bizde bizi simgeleyen bu karşı konulmaz hayallerden birazda sahtelikten ibaret değildi hayat.
Sahtenin birde aslı, gerçeği vardı.
O hep kaçtığımız sorgulamaktan korktuğumuz rollerdi,
bizi biz yapan; oturmuş yada hala oturmamış ama bir karakterdi.
Suçladığımız başkaları değil,
içimizde bir yerlerde gizlice insafsızca yargıladığımız en çokta kendimizdi.
Sır tutmasını bilmeyen yalnız diller değil,
en çokta gözlerdi.
Nedense kaçmak bir tek ayaklara yakıştırıldı,
en adice yapıştırıldı ve kendimize sus- pus olduk.
Ocak 2005
Elif KızıltaşKayıt Tarihi : 21.5.2006 22:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!