Sus artık ey kalem!
Kırılmaz denen yürekler de
Kalemler de
Kırılır/ mış
Bilemedim
Sustum
Bir şey diyemedim
Sadece gücüm kalemime yetti.
Şimdi
Bir berrak nehrin kıyısında olsam da
Baksam derinlere....
Görsem
Ruhunun her yerini çizen cam kırıklarını
Ve boğsa ruhumu.
Sizin oralar şimdi nasıl ki can dostum?
Kalemler yazsın orda
Yazsın ki burda kalan mendil
Hiç kurumasın
Ve hayat kendince devam etsin.
(.)
Serap Hoca
1.9.2008
13.00
Kayıt Tarihi : 1.9.2008 21:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kalemler de
Kırılır/ mış
Bilemedim
Sustum
Bir şey diyemedim
Sadece gücüm kalemime yetti.
Marifetli kaleminizi bir şiirimle kutluyorum.Saygılarımla....
Kalemde Marifet
Bir ölümsüz aşk hatırası bende
Anıları yine düşürdü derde
Ansızın aklıma düştüğün yerde
Sen olursun ucunun kalemimde.
Bir kısa ömürdür başlar elemle
Sonsuza taşımak değilki elde
Tek hatıran olur kalan serimde
Sen olunca ucunun kalemimde
Benden daha âla anlatır bana
Seni benden iyi tanırcasına
Aşkımın tarifi bir başka mana
Sen olunca, ucunun kalemimde
Ne can var onda ne de bir parça et
Gerekmez ki ona mal ile servet
Onunla olmuştun sen aşka davet
Hüner kalemde, kalemde marifet.
Şükrü Aktaş
Selam ve dua ile.
hükmümüz de çilemizde...
saygılarımla kutluyorum...
derin manalara götüren mükemmel çalışma...
TÜM YORUMLAR (5)