Sus Ey Bülbül! Şiiri - Mustafa Hoşoğlu

Sus Ey Bülbül!

Sus, ey bülbül! Ruhum boğdun.
Güzel huyun Sertap etme.
Bir tek dertli sen mi doğdun?
Dert saymayı adap etme!

Neden uçtun kondun dala?
Diken değdi döndün ala,
Bir gül için düştün yola,
Dağa taşa hitap etme!

Bülbül, neden dertli başın?
Gözden akar daim yaşın,
Birkaç böcek günlük aşın,
Yüreğini hatip etme!

Süzülürsün dağ arası,
Gülün bekler bağ arası,
Lokum, kaymak, yağ arası,
Buldun ise edep etme!

Sen yok dersen ben var derim,
Sen gül dersen ben yar derim,
Sen od dersen ben kor derim,
Güneş isen mehtap etme!

Başın daim serin olsun,
Dilin ince, derin olsun,
Bir gül kadar narin olsun,
Yüreğini hatap etme!

Yazın kışın belli değil,
Kalbin tektir, elli değil,
Kemanın kırk telli değil,
Nefesini bitap etme!

Bilmem aşkın kararını,
Soramadım yararını,
Hep görmüşüm zararını,
Satmak için kitap etme!

Mustafa Hoşoğlu
06.08.2013

Hatap: Odun,sertlik,
Sertap:İnatçı,asi