Sus, artık.
Bir düş, sabah öttüğünde bozulur bir horoz gagasında.
Her his bir gün bulanır elbet.
Dağlara çöken bulutlar yeşil otlara cise düşürüp,
Gün ışığı tan yerini boyarken sarıya.
Bir serçe kanat çırpar, seherin serininde gökyüzü ufka gebeyken.
Martı suda koşan balıklara göz değdirmiş bir kere.
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman