Sus Şiiri - Emre Kılıç

Dışarıda yağmur dökülüyor sokaklara
İçerde sevda ateşi yakıyor bedenimi
Ruhum da pes etti sonunda
Göremedin diye içimdeki sevgimi

Bir yanaklarım üşüyor sevdiğim
Sensizken şu sahil kenarında
Rüzgar vurdukça kanayan gönlüm
Sızlıyor seni gördüğüm her köşe başında

Ağlama gözlerim gidenler için
Defteri dürülmüştür geçmişin
Gülümsemek yoksa bile bizim için
Sus! Hiç olmazsa gidenler bilmesin