Sürüsünü kaybeden Şiiri - Serap Şahin 2

Güneş yine senin istediğin taraftan vuruyor yüzüme
Artık denk düşürmeye çalışmak zorunda değilsin
Bu aksam güneş yine gözlerimde batıyor
Sen güneşin batışını seversin

Denizde bir kayık
Kayıkta bir adam balık tutuyor
Rüzgârla dans edercesine uçuyor martılar
Gün bitiyor
Karanlığa kavuşmak için alelacele
Ben yine bekliyorum

Sen beni bulduğunda
Güçlü bir kadındım
Şimdi güçsüzüm diye mi bulamıyorsun
Kim bilir

Senin ayak bastığın yerlerde olmak bile
Bir lütuf şimdi
Yokluğunda deniz nasıl bu kadar mavi
güneş nasıl bu kadar sıcak
Anlayamıyorum
Gözüm hep kapıda
Geldin mi?
Gelecek misin diye
Bazen masadasın tam karşımda
Bazen içimdesin en uzakta

Sen okumadıktan sonra yazmak neye yarar
Sen duymadığında şarkılar neye yarar
Sen görmedikten sonra güzellikler boşuna
İçim zehir
Nasıl oluyor da dayanıyorum bu yokluğa
Zehir’e direnmek zordu
Sen olmasaydın içimde
Seni içimde yaşatmasam
Bu zehir beni mahvederdi

Senin seyrettiğin denizi seyrederek başa çıkarım bende yokluğunla
En sevdiğin filmi izler
En sevdiğin şarkıda ederim dansımı
Senin yüzüne baktığın insanları seyrederim
Belki sana ait bir şey bulurum
Senin gördüğünü görürse gözlerim

Senin gördüğünü görmek sana bakmak gibi
Sana bakmak zamana bakmaktı aslında
Alemden aleme kuş olup uçmaktı
Ben yolunu şaşırmış
Sürüsünü kaybetmiş bir kuştan beterim şimdi