Sürünmek Şiiri - Kpt Yılmaz Bektaş

Çocuk sürünüyorsun ama bilmiyorsun.
Yaşadığın yeri hiç de tanımıyorsun
Çok küçüksün ve daha anlamıyorsun
Büyüdükçe ve öğrendikçe şaşıracaksın:
Birileri için ne ifade ederdi siyah derin!
Bir önemi var mı sahi tenin renginin
Hayatının nereden nereye nasıl gittiğinin;
Nereden başladığının ya da nerede biteceğinin!
Güldüğünde özellikle güzel siyah gözlerin
Senin rengine bürünüyorsa dünyam dediğin
İlkbaharı gölgede bırakıyorsa tazeliğin
Rüzgarı kuşları kıskandırdığında sesin
Ayaklarının seni taşıyabildiği her yerde
Özgürlüğünle ve özgünlüğünle
Soluklandığın her bir nefesinde;
Yapayalnız ya da insanlarla birlikte
Güneşin sıcaklığı bedeninden hissedildiğinde….
Sürünmek zannettiğin başka bir şeye dönüşür…

Yılmaz BEKTAŞ