Sürüncemede Kaldı Güneş Şiiri - Gökhan Tan

Sürüncemede kaldı güneş
Gittiğinde bir akşam üstüydü
Gittin, bir şeylerden medet umarak
Geldiğin gibi, haber vermeden
Oysa, yeni gömlek değiştirmiş bir yılan gibi sokulmuştum koynuna
Seni başka herhangi bir kadına aşık olabilecek duygularla sevdiğimi
Aşkın bir yazgı olmadığını ve senin başka herhangi bir kadından ziyade
Gayri ihtiyari olmadan, kendi içinde bir kült oluşturduğunu
Başka hangi bencil olmayan duygularla ifade edebilirdim ki sana
Bir yanda, kendi menzili dışına çakaralmaz bir tüfekle yola çıkan ben
Diğer yanda, duru bir o kadar sığ geçmişime bir tokat gibi inen varlığın
Kendi içinde sorguladığımız kadar değer verdik mi?
Yahut avuç açtığımız kadar medet umduk mu aşktan?
Beni kendine eklemeden, seni kendinden çıkartmadan
Hangi asgari müştereğinde buluşabiliriz hayatın
Küsuratı en yakın rakama tamamlamadan hangi kesirin paydası bir bölü bir eder.
Gittin, bir akşamüstüydü ardına bile bakmadan
Giden ve dönme ihtimali olan başka hiçbir şey öyle yalnız hissettirmezdi bana kendimi
Şimdi, aşka ve nefrete aynı uzaklıkta
Olmazsa olmazlarının karşısına, olabilme ihtimalimle çıktım
İnsan alışkanlıklarıyla yaşar
Hangi kangren acının perhizidir bu bilinmez
Buruşmuş, yahut solmuş diyelim
Korkarım ben bir aşkı daha elime yüzüme bulaştırdım sevgilim...