Sürüldük Şiiri - Uğur Musab Şahin

Bir asır önce ektiğimiz tohumlar,
Kelle verdi, başak verdi kalk uyan
Hasat vakti, zehir sunar uykular
Dünya duydu, durmuyor ki vuran.

Ecdat türküsüyle büyüdü nesiller,
Vakit kalkma vakti, kalk doğrul
Gülşen de, senin için açtı bu güller
Bizi bekler; Tatar, Boşnak ve Uygur.

“Geleceğiz bekleyin” dedi gidenler,
Kara kışta, kara kuşlar eve tünedi
Yerle yeksan oldu, o bekleyenler.
Perişan, pişman halimizi görmedi.

Kırımdan Sibirya’ya, dek sürüldük
Peçenek, Kıpçak, Kuman demeden
Ak topraklar özlemiyle, bölündük
Aç susuz, aylarca yol bilmeden…

Trenlerde can pazarı, bizi dövdüler
Telef olduk, hastalandı soydaşlar.
Aylarca bu yollarda, toplu ölümler
Bizim için ağladı, toprak ve taşlar.
2002