Sürüklenen Fırtına Şiiri - Erdoğan Çeçen

Kendim; fırtınayken sürüklendim…

Ne dinamizm, ne kudret
Yetmez di zaten,
Yetmedi de…

Yenilen; yenen olmalıyken,
Yenen; hep yenmekten yana oldu...
Yenilenin; yenmek gibi zevki olmalıyken,
Yenen; yenilmeyi tadamadı...

Sonunda biteceğini bile, bile
Fırtına; sürüklememeli...
Dinen fırtına olunmayacaksa,
Sürüklenmeye razı olmalı...

Kendim; fırtınayken sürüklendim...
O zaman; ne anladım, fırtına olmaktan?
Kasırga olsan da aynı, hortum da...
Tanrı olamadıktan sonra,
Ölümlü olmamalı...

Kendim; fırtınayken sürüklendim...