Sürrealiteye Yamanmış Şiir
Seni zamana, zamanı sensizliğe emanet ettim...
Sonra döndüm ardıma da, güzel yüzlü bir yola girdim.
Yürüdükçe zamanı,durdukça seni kaybettim.
Bıraktım yaşamı bilinmedik bir kıyıda,
Ecelle kolkola girdim.
Ne gördüm, ne de duydum ömrüm boyunca
Benim kadar vazgeçmiş birini,
Kayıt Tarihi : 18.2.2008 15:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!