Beni vuran fırtına birgün dinecek.
Nasıl olsa zor günlerim geçecek.
Hayaller kurduğum günler gelecek.
Sürgündür hayatım sürgün sevmeye.
Sessiz çığlıklarım duyulmaz oldu.
İçimde yeşeren ümitler soldu.
Kötü kader arayıp beni buldu.
Yorgundur bedenim yorgun sevmeye.
Gül dalıyım karga kondu dalıma.
Bülbül dedim kattım onu canıma.
Çöpe kondu yakışmadı yanıma.
Kırgındır bedenim kırgın sevmeye.
Gülfaniyi candan seven olmadı.
Anladim ki gerçek seven kalmadı.
Bu dünyada daha çilem dolmadı.
Dargındır bedenim dargın sevmeye.
Kayıt Tarihi : 5.8.2019 23:57:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ömer Koçtürk](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/08/05/surgunum-30.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!