Kestiler
toprağa tutunan köklerimizi
tankla
topla
ateşle
Savurdular
vatandan uzağa
dört bir yana
Suyu dolaşmasın
damarlarımızda
Toprağının tadı
unutulsun
Kuruyup ölelim diye
kuruyup ölsün diye
vatan bilinci
Kanar yaralarımız
Tuz bastık olmadı
Dağladık yok
Ve hiç bir şey iyileştiremez
Vatan toprağını
yaralarımıza basmadan..
(Ki kuruyup ölsekte biz
vatandadır köklerimiz
toprağının derininde
Ve her bahar
filiz verir yeniden
vatanın her köşesinde.)
Kayıt Tarihi : 11.10.2008 16:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!