Sürgündeki Çile Şiiri - Ebuzer Ozkan

SÜRGÜN DEKi ÇiLE, (ÖLDÜ AVRUPA)

Sarışınlar varya, gülüşüne kandık,
Evli geldik, sebebi yokken boşandık,
Evladın da söz dinlemiyorsa, yandık,
Ekmek verdi, huzuru ALDI AVRUPA,
**
iş vermediler, çalışamadık yattık,
Her gün düşündük, dert üstüne dert kattık,
Kazancımız yetmedi, yetmiyor, battık,
Ekmek bitti, huzuru ÇALDI AVRUPA,
**
Zengin olan gösteriş yapma peşinde,
Altmışlıklar oldular otuz yaşında,
Yoksullar zengin mi olur hiç düşünde,
Her umut bitti, yarım KALDI AVRUPA,
**
Karnın doymaz, dişini dişe vurursun,
Boşa bekler, boşu boşuna durursun,
Aldığını vergiyle geri verirsin,
Boş yere ümitlenme, ÖLDÜ AVRUPA,
**
Vatandan uzakta, sürgündeki çile,
Avrupa adı dolaşır dilden dile,
Boşuna kendini yakma bile bile,
Ana kız, baba oğul BÖLDÜ AVRUPA,
**
Sen işte çocuk okulda göremezsin,
Gelmeden uyur, terbiye veremezsin,
Büyür dinlemez, önüne duramazsın,
Okul verdi terbiye SiLDi AVRUPA,
**
Ögretmeni derse girer, sarhoş sarhoş,
Kültür aşılarlar , olur nahoşlar hoş,
Sen istersen gece gündüz peşinde koş,
Bizim açığımızı BiLDi AVRUPA,
**
ŞAIR EBUZER ÖZKAN 02/03/2017