Sürgünde Ki Yüreğin Şiiri - Fahri Bulut

SÜRGÜNDE Kİ YÜREĞİM
Bir yürek sürgün deyse, aşk elinden yaralı,
O yüreğin sahibi, matem yaşar karalı.
Dermansız derde duçar, düşer,kalkar saralı,
Yaşamı zahir olur, sürgünde ki yüreğin.

Gündüzler gece yaşar, sisli, dumanlı yollar,
Aşktan deli olana, acımaz güler kullar.
Günleri aya bedel, asırdan öte yıllar,
Yaşamı cebir olur, sürgünde ki yüreğin.

Onu kimse anlamaz, yanar tüter içer den,
Recm edilmek istenir, taşlar yağar her yerden.
Görenler deli sanır, us uçuk denir serden,
Yaşamı kahır olur, sürgünde ki yüreğin.

Rızazade, bu ömrü vermesin düşmanıma,
Tam sırtından hançerler, sinede paslı kama.
Suçu bir değil belki, yapılır binler yama,
Yaşamı kabir olur, sürgünde ki yüreğin.
02 HAZİRAN 2010
FAHRİ BULUT RIZAZADE

En acı sürgünlük, insanın kendi içinde olanıdır...