Sürgün Tadında Şiiri - Hüdayi Azbay

Hasretin kıskacıyla sol yanımdan vuran sır
Sarılmamış yalnızlık uzatır sürgünümü
Sevilmenin külfeti geçmişimi ısırır
Düzeltsen kırılacak eğri bırak dünümü

Bedava ölür insan yaşamın pençesinde
O ıslak gecelerde gel tayin et yönümü
Yoksunluk oyuncaktır gerçeğin ensesinde
Zamanın kırkında savuruyor günümü

Gece serpme üstüme korkarım karanlıktan
Şefkatinin böğründe sar sarmala kinimi
Zamanı aralayıp bakarım aralıktan
Sana susadığım da bekleyerek sonumu

Siyah ip beyaz ipten şafakla sökülürken
Emer nefsi emmare seher vakti kanımı
Yosmalar seyirdeler yıldızlar dökülürken
Bir düş berraklığında hep yakarak canımı

Umudum vurulunca yoruldum demelerden
Melankolik fikirler sardı dört bir yanımı
Koştum mesafelere kaçıp mesafelerden
Sensizliğe yaslandım sen getirdin sonumu

Sonsuzluk ırmağından üfle çoraklığıma
Günahın sürgününde biriktirdim anımı
Dönüşün ab-ı hayat olsun kuraklığıma
Düştüm parmaklarından dön de yücelt şanımı