Dil verip de sürgüne söküne
Yol ve dil verip de sürgüne söküne
Ne söylesen dal tutuyor sacaklar sariyor
Dilin cahil dönüyor dudagin ask boyasindan sevgili kaniyor, ne söylesen
Ne söylesen bütün ögünlerini ve zahirelerini ekmis bicmis hayatin
Ne söylesen yetim suskunluklara kolu kanadi acik
Kurdugun ocak serdigin sofra
o kadar da önemli değildir bırakıp gitmeler,
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Devamını Oku
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta