Sürgün Olmuş Bir Ruh

Karanlık gecelerin saydam ışığındaydı
Gönüllere gizlenmiş nûrun en endamlısı.
Bir cümle yer yüzünde onun merakındaydı
İrkildi ve titredi günâhın cüzzamlısı.
Doğan mucizedendi, Medine farkındaydı
Her halinden memnundu Mekke'nin inaçlısı.

Çıplak gözle görülmez o sendeki ilâhi
Çünkü sezilemiyor umulmayan ilâhi.
Erişmeyle erilmez yarattığın, İlâhi!
Yüzkırkbin peygambere yemin olsun vallâhi;
Canda gizli can iken seni buldum tallâhi.
Kılıcının kınında saklı kalmış kum gibi;
Dökülüp diz dibine ayağına varaydım,
Ah! Bir kez dokunduğun kapı kulpu olaydım.
Saçlarını tarayan güz meltemi olaydım
Çarığını bekleyen eşikte ben yataydım.

Ey yakının ırağı! Aşkın tek padişâhı
Onsekizbin sebepte sebebin aranmazı.
Ey göklerin hicrânı! Uçan kuşun niyâzı
Gayesinde mahlukun olmazsa bulunmazı
Ve arşa kadar varan yedi katın mimarı;
Bakındığın yayında göz gezi ben olaydım,
Atının nallarına sürünmüş toz olaydım,
Uğruna can verenin ruhuna saklanaydım...

Sen ki yaratan Rabb'in seçtiği nebiisin
Sen ki iman namına ışıklar dağıtansın.
Ey senki ab-ı hayat içmeyip te sunansın,
Sonra mahşer yerinde gölgeyi savuransın.
Nur yüzünü görüp te utanarak tek bir kez,
Aleme gelişinin zerresi şerefine;
Bastığın toprakların kendisinde olaydım,
Ve ardından can verip, çamur olup kalaydım.
Ardın sıra kan salan arslanlardan olaydım,
Ordunun ön safında ter döküp vurulaydım,
Kalkanının yüzüne yüz sürüp asılaydım.

27.12.2006 18:13:00