Sürgün Hayatlarım Başkentte

Sürgün hayatlarım başkentte
Her ayak basmamda
Yeni yaşantılara yeni umutlara
Yelken açmak varken
Ben senin hep
Gözpınarlarında alabora oldum
Hasret bir adım uzaktaydı
Kalemi her elime alışımda
Sen vardın
Esirgemezdim senden sevgimi
Sahipsiz kalmazdın yanımda
Akşam güneş batımına kalırdın hep
Ve beraber batırırdık
Bir kıyıdan diğer kıyıya
O gün seni ilk kez yağmurunda gördüm
Kendi gözünde ağlıyordun
Benim gözümde sen yanıyordun
Bir sebebi olmalıydı
Der ya şair yeni bir sayfa olmalıydı
Ama ikimizin sayfaları hep boş kalmalıydı
Yeni yaşantılarım vardı
Boşluğa haykırmak kolayına kaçardı senin
Ben hiç ağlamazdım yaşantılarım boş kalırdı
Yaşantılarım boş kalırdı
Sen boş kalırdın