Sürgün Gözlüm Şiiri - Mehmet Aluç 2

Türküler seni bana hatırlatıyor sürgün gözlüm
Teselliler yaramı sarmıyor yanımda bak ölüm
Adını güneşe yazdım akşam olunca batıyor ben gibi
Hayat sensiz bir avuç mutluluğu vermiyor sürgün gözlüm

Yarınlarda gülerim diyorum yarınlarım gelmiyor gülüm
Çivi ile ufuklara çakılmış gelmiyor yaşatıyor zulüm
Gecelerim cinayet gündüzlerimi kurşunla öldürdüm
Hayat sensiz bir avuç mutluluğu vermiyor sürgün gözlüm

Hasretin bana ufukta görünüyor dön gel bahar gözlüm bugün
Dön gel artık bir parça güleyim seninle bırakma beni üzgün
Hasretin özlemlerim bitsin ne olur dön gel yaşamıyorum her gün
Hayat sensiz bir avuç mutluluğu vermiyor sürgün gözlüm

Gece kaldırımlarda gözyaşlarımı umutlarımla biriktiriyorum
Ah o kaldırımlar avuçlarıma bir avuntu vermiyorlar bitiyorum
Ben sensiz tüm şehirleri terk ettim işte sensizliğe gidiyorum
Hayat sensiz bir avuç mutluluğu vermiyor sürgün gözlüm

Geri dönmeyeceksin belli oldu bıraktın beni sensizliğe
Nasır tutmuş yüreğin hissetmiyorsun alıştın bensizliğe
Kal kendi karanlığında çıkma güneşe hasret kal güzelliğe
Hayat sensiz bir avuç mutluluğu vermiyor sürgün gözlüm

Kul Mehmet’im vurgun yedim hayatta gidişinle
Soldu gecem gündüzüm vicdansız sevgisizliğinle
Cümlelerim artık duymazsın çünkü sözden öte
Gel gör yüreğimi nasıl yanar yanışı közden öte
Yaşadığım anım kıyametten öte yaşarırım bir nefeste
Hayat sensiz bir avuç mutluluğu vermiyor sürgün gözlüm

Kul Mehmet