Sürgün Şiiri - İbrahim Soyalar

Bir insan, bir acı hayat
Ve bir ölüm kucaklardı,
Ağıtların sığıntısında
Üşüyen mor bedenimi,
Titreyen bir hüzün vardı
Hırsının ekşiyen tadında.
Ben miydim uzaklaşan
Kendimden, yoksa sen mi?
Yılların getirdiği sadece; kırık
Sandalyenin üzerindeki gölge,
İz bırakır mı dersin hayat
Sürekli bastığı yere ansızın.
Yoksa; arzuların bittiği yerde
Fısıldayan başkası mı perde de,
Sorun bakalım pencereden
Boşluğa dalgın bakan sürgüne,
Buraya ne zaman uğramıştı
En son küllenmiş zorlu aşk.