SÜRGÜNDEN DÖNDÜĞÜMDE BEN KENDİMDEN,
KIRLARDA KOŞAN ÇOCUKLARIMIN,
KUŞLAR GİBİ ÇIRPINAN ELLERİNDEN TUTACAĞIM
ELİNDE KAHVE ,DENİZİ SEYREDERKEN SEN,
KUCAĞIMDA HAYALİNİ KURDUĞUN
YENİ DOĞMUŞ BEYAZ BİR KUZUYLA
DENİZDEN ÇIKIP SANA KOŞACAĞIM
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Duygu yüklü şiirinizi
beğeni ile okudum
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta