kızıla bulanmış bu şehrin saçaklarında
uçsuz bucaksız ummanlardasın
kopup geldiğin yuvan
uçuşuyor zihninde
attığın her adımla
izleri silikleşiyor geçmişin
taşıyor seni hiçliğe
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta