Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Gamsız bir gülüş fırlatıyorlar hayata.
Benzemediğim şeylere benzemeye,
İçimin gülmediği şeylere gülmeye
Zorlamam daha fazla kendimi…
Eziyet etmem bu sürgün bedene.
kalemine sağlık bu dizlerini çok begendim.
hayattan tat alınmadığı zamanlar kendimizi başka alemlerde hissederiz
insan milyarlarca kişi içinde yaşamasına rağmen yinede yalnızdır,yalnızlık tarafları çoktur, sanırım kendini dinleme isteği ya da kendini daha iyi tanıyabilme isteğidir, çok güzel dile getirmişiniz, tebrik ederim..
Bazen herşeyi oluruna bırakmak gerekiyor sanırım.Çok güzeldi.Yüreğinize sağlık.Saygılarla.
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta